Long live the King , 5 dec 2012
วันที่ 5 ธันวาคม 2555 เป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษาของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช ปีนี้ ในหลวงจะเสด็จออกมหาสมาคม ที่พระที่นั่งอนันตสมาคม
ในฐานะราชสกุลของคุณแม่ เราได้รับเชิญจากสำนักงาพระราชวัง ให้ไปร่วมในพระราชพิธีนี้ด้วย ซึ่งเราก็ไปร่วมกันด้วยความยินดีและปลื้มปิติ ไปเพื่อเป็นจุดสีเหลืองจุดหนึ่งในหลายแสนคน และ อยากให้ในหลวงได้ทรงทอดพระเนตรเห็นว่า ประชาชนรักในหลวงมากมายแค่ไหน
ตื่นแต่เช้า เพื่อไปรวมรถตู้เข้าไปด้วยกันกับญาติๆ ทุกคนตรงเวลาดีมาก คงคิดแบบเดียวกัน ทุกคนยิ้มแย้มแจ่มใส ปลื้มปิติที่จะได้มีวาสนาได้เห็นในหลวงใกล้ชิด
เมื่อไปถึง พระที่นั่งอนัตสมาคม เราก็ได้ประจักษ์ชัดถึงความรักที่ประชาชนมีต่อในหลวง ด้านนอกพระที่นั่งอนันต์ฯ ประชาชนที่เดินทางมาจับจองที่นั่งตั้งแต่เมื่อคืนไกลสุดหูสุดตา ทุกคนนั่งอย่างเป็นระเบียบและรอคอยอย่างสงบ ไม่มีความวุ่นวายให้เห็นเลยแม้แต่น้อย ทั้งที่อากาศก็ร้อนแต่ทุกคนก็นั่งรออย่างสงบ
ภายในรั้วพระที่นั่งอนันต์ฯ เหล่าพระบรมวงศานุวงศ์ ทูตานุทูต ข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ คณะรัฐมนตรี ทหาร ตำรวจ ฯลฯ ทุกคนแต่งเต็มยศยิ้มแย้มแจ่มใส ตื่นเต้นที่ได้ได้เข้าเฝ้ารับเสด็จ
เราผ่านการตรวจที่ประตูทางเข้า เจ้าหน้าที่เห็นกล้องถ่ายรูปในกระเป๋า ได้เตือนว่าห้ามถ่ายภาพต่อหน้าพระพัตร์ ซึ่งเราก็ทราบระเบียบดี ทางสำนักพระราชวังได้จัดให้นั่งรอในเต้นท์ที่ติดเครื่องปรับอากาศเย็นสบาย มีน้ำและของว่างรับรอง
ระหว่างที่ยังไม่เสด็จพระราชดำเนิน ส่วนใหญ่ก็ลุกเดินออกมาด้านนอกเพื่อเก็บภาพเป็นที่ระลึกกัน
จากนั้นก็เกร่มาด้านหน้า เดินมาจนติดรั้วด้านหน้าเพื่อเก็บภาพเหล่าประชาชนผู้ภักดี
เก็บภาพสีหบัญชร ที่ในหลวงจะเสด็จออก ไว้เป็นที่ระลึก
ใกล้เวลา เจ้าหน้าที่ได้มาเชิญให้ไปตั้งแถวรับเสด็จ ซึ่งแบ่งเป็นกลุ่มๆ กลุ่มราชสกุลได้ที่ยืนบนสนามหญ้าด้านข้างซ้ายมือของสีหบัญชร คือจะได้เห็นในหลวงด้านข้าง
เก็บภาพร่วมกันเป็นที่ระลึกอีกครั้ง
ทุกคนพร้อม ทหารกองเกียรติยศ และทุกคนพร้อม แดดแรง สุภาพสตรีไม่มีหมวก ไม่มีร่ม แต่งชุดใหญ่ที่ร้อน และใส่ส้นสูง ยืนตากแดดด้วยความทรมาน แต่ทุกคนก็เต็มใจขอให้ได้รับเสด็จในหลวง
ก่อนเสด็จเล็กน้อย ญาติได้มากระซิบบอกว่า ภายในพระที่นั่งอนันต์มีที่ว่างพอยืนได้ เราเห็นเป็นโอกาสอันดีที่น่าจะได้เห็นในหลวงใกล้ชิด จึงย้ายเข้ามาภายในพระที่นั่งอนันต์ และไม่ผิดหวังเพราะได้มีโอกาสได้เฝ้าชมพระบารมีอย่างใกล้มาก ทันทีที่เห็นพระองค์ท่าน ทุกคนภายในพระที่นั่งฯ ต่างพากันเปล่งคำ "ทรงพระเจริญ" ตลอดเวลา จนลับพระองค์
ตอนเสด็จกลับ เกือบทุกคนที่มีโทรศัพท์มือถือต่างก็พากันแอบหยิบขึ้นมา และขอแอบถ่ายพระองค์ท่านเพื่อเป็นที่ระลึกในความโชคดีของตนเอง และ ขอเก็บไว้เพื่อเป็นสิริมงคลของตนเองสืบไป
สุดท้ายของบันทึกนี้ ขอพระองค์จง ทรงพระเจริญ ยิ่งยืนนาน
No comments:
Post a Comment
ผ่านมาแล้วอย่าผ่านเลยไป แวะทักทายกันสักนิด......