Shanghai และรอบๆ #3(Wangxiangu)

วั้งเซียนกู่ (Wangxian Valley) 

15-16 Oct.2025

ย้อนอ่านตอนก่อนหน้านี้ได้ที่

ตอนแรก Shanghai และรอบๆ #1(Shanghai)

ตอนที่2   Somerset's Memories: Shanghai และรอบๆ #2(Huangling)

หุบเขาเทวดา วั้งเซียนกู่ 望仙谷(Wangxian Valley) สถานที่ท่องเที่ยว 4A มณฑลเจียงซี  หมู่บ้านที่มีความเป็นมามากกว่าพันปี ตั้งแต่สมัยราชวงศ์ฮั่นตอนปลาย ลักษณะเป็นหุบเขาที่ทอดยาวไปตามแนวแม่น้ำซงจู๋ มีภูเขาหินปูนที่สลับซับซ้อน สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 1,000 เมตร จุดเด่นก็คือหมู่บ้านโบราณที่ตั้งอยู่ริมหน้าผา เป็นการผสมผสานกับธรรมชาติเข้าไว้ด้วยกันได้อย่างลงตัว 

เดิมทีสถานที่ท่องเที่ยวแห่งนี้เคยเป็นสถานที่ท่องเที่ยวระดับท้องถิ่น ต่อมามีการสร้างสิ่งอำนวยความสะดวกมากขึ้น ทั้งถนนหนทาง ที่พักอาศัย ร้านค้า ร้านอาหาร รวมทั้งผับบาร์ต่าง ๆ ทำให้ปัจจุบันได้มีการปรับสถานะเป็นสถานที่ท่องเที่ยว 4A ในระดับมณฑลของมณฑลเจียงซี

จากหวงหลิง เราว่าจ้างรถแท๊กซี่ไปส่งที่ โรงแรมที่ปากทางเข้า หวังเซียนกู่ ใช้เวลาเดินทางเกือบ 3 ชม. ที่พักวันนี้เป็นเกสเฮาส์เล็กๆ ที่มีชื่อเสียงในหมู่นักท่องเที่ยวคนไทย นอกจากคณะเรา 5 คน ก็มีคนไทยมาพักด้วย 2-3 ห้อง  เรามาถึงบ่ายกว่าๆ หลังจากให้เจ้าของโรงแรมแนะนำร้านอาหาร ซึ่งพาพวกเราเดินไปทางด้านหลังโรงแรม มีร้านเล็กๆได้รับการบริการดีมากล้อมหน้าล้อมหลัง อยากกินอะไรทำให้ได้หมด มื้อนี้อร่อยใช้ได้ ราคาก็พอรับได้ แม้จะรู้ว่าถ้าเป็นคนพื้นที่คงถูกกว่านี้มาก

หลังมื้ออาหาร ยังพอมีเวลาเพราะกะว่าจะเข้าหมู่บ้านเย็นๆหน่อย นัดกับเจ้าของโรงแรมให้ไปส่งตอน 16 น. 

ซื้อตั๋วเข้า คนเยอะมากที่นี่นัยว่าได้รับความนิยมอย่างมากในหมู่คนจีน เราไปต่อแถวซื้อตั๋วที่ช่องสุดท้าย เพราะได้ส่วนลดพิเศษผู้สูงอายุ แสดงพาสปอร์ตตอนซื้อตั๋ว

ทางเข้าเมื่อผ่านเข้ามาแล้ว ก็จะเห็นหนทางที่จะไต่ขึ้นไปหมู่บ้านที่อยู่บนหน้าผา แค่เห็นก็เข่าอ่อนแล้ว จะไต่ขึ้นไปถึงหรือ จะถอยก็ไม่ได้แล้วต้องกัดฟันเดินไป เค้าทำทางเดินดีมาก คือเดินบนสะพานไม้ตลอดทางไม่ได้สัมผัสพื้นผิวของหุบเขาเลย 

แต่คนทำทางก็ไม่ได้โหดร้ายนัก เค้าทำขั้นบันใดให้ค่อยๆไต่ระดับความสูงขึ้นไปเรื่อยๆ เดินไปเก็บภาพไป มีจุดให้พอพักขาบ้างรายทาง

มองเป้าหมายไป เดินไปด้วยความท้อแท้ ไม่ช้าไม่นานก็ถึงทางเข้าหมู่บ้าน น่าจะระดับกลางเขา ยังไม่ถึงยอด จุดนี้ทุกคนคงเหนื่อยล้าพอๆกัน มีร้านค้าขายน้ำ ขายอาหาร ดูเหมือนเกือบทุกคนจะหยุดแวะพักตรงจุดนี้ จึงคลาคร่ำไปด้วยผู้คน พวกเราก็แวะพักขา กินน้ำแข็งไส ไอติม กันคนละถ้วย ก็ออกเดินกันต่อ ช่วงนี้เป็นทางเดินในหมู่บ้าน ผ่านร้านค้า และบ้านพักอาศัยตลอด 2 ข้างทาง

มีอะไรให้ทำ ให้ดู ก็แกล้งลืมๆเป้าหมาย เดินถ่ายภาพกันไปจนเริ่มค่ำ เริ่มทะยอยเปิดไฟกันแล้ว 

 

เก็บภาพกันไป เป้าหมายลบจากความทรงจำไปแล้ว ในเมื่อตรงหน้าก็มีอะไรสวยๆงามๆให้ดู

 

เดินต่อไปอีกนิด ถึงทางแยก ถ้าเดินตรงไปข้างหน้าก็ไต่สูงขึ้นไปเรื่อยๆ จนอาจไปถึงจุดสูงสุดของหมู่บ้าน ถ้าเลี้ยวซ้ายก็เดินลง คือกลับนั่นเอง มองหน้ากัน พร้อมใจกันเดินลง เพราะมืดมากแล้ว เดินต่อไปตอนกลับจะลำบากไม๊ ที่สำคัญเดินลงตอนนี้เพื่อนเยอะดี เพราะทุกคนก็พร้อมใจกันเดินลง ไม่ไปต่อกันแล้ว 

ทางลงโหดหรือไม่ ไม่รู้ เพราะค่อนข้างมืดเห็นแต่ไฟทางเดิน เลยออกไปมองอะไรไม่เห็น ได้แต่ไหลตามมวลมหาประชาชนไป มืดมาก ถ้าเราโอ้เอ้จนคนน้อยแล้วค่อยลง คงน่ากลัวแน่ๆ อย่างนี้ดีมีเพื่อนอบอุ่น อบอุ่น

ตอนขึ้นเดินแทบตาย ตอนลงไหลลงมาแป๊บเดียวถึงทางออกแล้ว เราพักที่นี่คืนเดียว พรุ่งนี้เราจะเดินทางกลับเซี่ยงไฮ้ แต่แวะเที่ยวที่ หังโจว ก่อน ติดตามอ่านกันได้นะคะ

Somerset's Memories: Shanghai และรอบๆ #4 (Hangzhou)

ปล. ถามว่าที่นี่สวยไม๊ น่าประทับใจไม๊ ตอบว่าสวยทีเดียว น่าประทับใจ  แต่คงไม่มาอีกแล้ว ความน่าทึ่ง น่าประทับใจก็คือหมู่บ้านที่แขวนอยู่บนหน้าผา มองแล้วสวยแปลกตาดี แต่บรรยากาศในหมู่บ้าน และสิ่งตกแต่งต่างๆ ไม่ต่างจากหมู่บ้านโบราณโดยทั่วไป ซึ่งหาชมได้ง่ายๆ รถถึงที่ เราคงไม่มาลำบากตะกายอย่างนี้อีกแล้ว